Hellyeah - Hellyeah (2007)

Bu kritiği yazmadan önce çok düşündüm ve müziği gerçekten çok fazla dinledim. Belki gereğinden fazla. Nedeni ise olumlu bir şeyler yazmak istememim sebebi. Evet biliyorum Polyanna (yazılışını bile bilmiyorum. Diktatörler infaz biletimi kesin.) gibi adamım. Ne yazık ki olumlu birşeyler bulamadım. Hellyeah, Mudvayne ve Nothingface ( ki çok severim bu grubu. ) grup elemanlarının bir turnedeyken oluşturmak istedikleri bir yan proje niteliğindeydi. Ne var ki Pantera davulcusu Vinnie Paul devreye girince bu proje hayat buldu. Medyaya "süpergrup" diye tanıtılan bu proje, vokalde Mudvayne vokalisti Chad Gray, gitarlarda Greg Tribbett ve Nothingface'den Tom Maxwell ve yine Nothingface'den basta Jerry Montano ile davulda Vinnie Paul'dan oluşmakta. Prodüksiyonun başında Pantera'nın son albümünde bulunan Sterling Winfield bulunmakta.

Müziğe gelirsek tamamen Pantera özentiliği mevcut bu tabii ki Vinnie Paul ve Sterling Winfield'ın sayesinde. Gitaristler Dimebag Darrell gibi çalıyor. Kendilerine has karakteristik bir çalış tarzları yok. Gitar soundları bile Pantera'nın son dönemleri ve Damageplan'den bir hayli etkilenmiş. Vokalist Chad Gray ise Phil Anselmoyu taklit etmek için elinden geleni yapıyor. Ben Mudvayne grubunu da bir hayli dinlemiş biri olarak çok şaşırdım sadece bir kaç slow parçada ve çıkış şarkısı olan You wouldn't Know şarkısında Mudvayne'e yakın bir vokal tarzı benimsemiş. Albümün prodüksiyonuna diyecek bir şeyim yok çok kaliteli. Vinnie Paul döktürüyor belli ki bagetleri eline almayı özlemiş. Onun dışında hiç bir numara yok albümde.

Açılış şarkısı Hellyeah bir nevi kızgınlıklarını belirten distorsiyon şarkısı. You wouldn't Know is akılda kalıcı bir şarkı zaten bir de siyah beyaz bir klibi var. Klip ise gerçekten komik çünkü bildiğim kadarıyla Vokalist Chad amerikanın ortalarından gelen bir şahisyet. Kovboy şapkası takarak ve güneyli bir aksan takılarak southern metal moduna girmeye çalışması tezatlığın ve özentiliğin daniskası ( bknz şekil A-1: Alcohaulin' Ass). Star ve Thank you şarkıları slow parçalar ve Ölen kardeşlerine annelerine, büyükbabalarına, soylarına soplarına ithaf edilen şarkılar. Matter of Time şarkısı hayatımda dinlediğim en bilindik şekilde açılan groovy bir ritme sahip. Şarkıyı ilk dinleseniz bile abi ben biliyorum len bu şarkıyı diyorsunuz, bu kadar olur. Kapanış şarkısı One thing ise inanılmaz kötü bir Pantera kopyası. Vokalist bu şarkıda taklitçiliğin zirvesine çıkıyor. Bunların dışındaki şarkılar ise tamamen unutulacak şarkılar niteliğinde. Kesinlikle önemsemeseniz ve dinlemeseniz de olur.

Eminim ki Chad Gray ve Tom Maxwell bu projeyi oluşturmak istediklerinde böyle bir şey hayal etmiyorlardır. Vinnie Paul ve Sterling Winfield herşeyi domine etmişler. Sanki diğer elemanların eline enstrümanları vermişler ve kardeşim şurada şunu çalacaksınız demişler. Kendi gruplarından hiç bir ruh katmamışlar veya katamamışlar. Vinnie Paul dışındaki elemanların bu kadar pasif kalacağını tahmin etmezdim.

Grubun bir falsosu daha ise metal müziğe hiç bir yenilik getirmemesi. Orijinal hiç bir şey sunmaması. Türkiye'de bunlardan kat kat daha iyi ve daha orijinal bir sürü grup var. Mudvayne ve Nothingface birleşiminin ilginç olacağını düşünmüştüm ve açıkçası heyecanla bekliyordum albümü. Resmen hayalkırıklığına uğradım. Albüm kapağı bile kötü. Zaten niye gruplar kendi fotoğraflarının olduğu albüm kapakları yaparlar hiç anlamamışımdır.

Bu albümü dinleyip de beğenecek kişiler sanırım iyi birer Vinnie Paul fanatikleri ile Vinnie Paul'ün çalış tekniğini seven ve merak eden davulculardır. Bence Vinnie abi Pantera'da daha iyi ve orijinal davul örnekleri sunuyordu. Bana sıradan geldi tabi Vinnie'nin geçmişini bilip de söylüyorum bunu. 10 üzerinden not bile vermeyeceğim. Bu albümü dinleyip benle tamamen zıt görüşlere sahip kişilerin yorumlarını ve sebeplerini gerçekten merak ediyorum.