Static X - Cannibal (2007)

Sonunda benim tayfadan kulağımın pasını alacak bir albüm çıktı. En sevdiğim gruplardan olan Static X'in 2 yıl aradan sonraki yeni albümü raflardaki yerini aldı. Albümü ilk dinlerken çok heyecanlıydım. Çünkü grup yaptığı her albümle beğenimi kazanmasını biliyor. İlk albümleri Wisconsin Death Trip Amerika'da 1 milyon satıp platin plak kazanınca herkesin ilgisi grubun üstünde yoğunlaştı. Müzik eleştirmenleri grubun yayınladığı son albümleri genel anlamda beğenmedi. Ben ise tam tersi olarak Shadow Zone ve Beneath Between Beyond... albümlerine taparım. Static X'in gönlümdeki yerleri bu albümlerle iyice kazınmış durumdadır. Son albümlerinin beni bu kadar şaşırtacağını ise düşünmezdim. Static X bilmeyenler için endüstriyel metal müzik icra eden bir grup. Bazıları tarzları için dans metali de diyor. Grubun çizgisi bu yüzden belli kalıplar içinde olmuştur. Bu son albüm ise grubun şu ana kadar ki yaptığı en metal albüm. Albümün bir diğer özelliği ise şarkılarda sağlam soloların olması. Bu iki durum Static X'in müziğine yeni bir boyut getiriyor. Bu durumdan dolayı bence kariyerlerinin en iyi albümü Cannibal olmuş oluyor.

Şu ana kadar hiç bir zaman aynı kadroyla iki albüm üst üste albüm yayınlamamış bir grup için 2005 tarihli Start A War ve 2007 tarihli Cannibal albümünü aynı kadronun yayınlaması grupta gerçekten pozitif bir etki yaratmış. Orijinal gitarist Koichi Fukuda'nın sübyancı Tripp Eisen'in hapse düşmesinden sonra gruba tekrar katılması grubun müziğine level atlatmış. Grubun beyni Wayne Static daha çok vokallere yoğunlaşmış ve Gitar partisyonlarının yazılmasında Fukuda'nın büyük katkısı olmuş. Wayne'nin üstünden büyük bir yük kalkınca daha iyi şarkı sözleri ve daha iyi bir müzik ortaya çıkmış. Oturmuş bir kadronun daha iyi bir müzik yaptığını savunmamı destekliyor. Bakın çok büyük grupların hepsi çok az eleman değişikliğine gitmiştir. Zırt pırt eleman değişikliği yapmazlar. Yaptıkları an silinip giderler.

Cannibal albümünün kariyerlerinin en iyisi durumuna gelmesinin nedenlerini biraz daha irdeleyelim. Öncelikle albümdeki gitar rifleri grubun şu ana kadarki yaptığı en sert ve hızlı rifler. Gitar soloları ise gerçekten çok iyi. Yani bir endüstriyel metal grubundan ne beklenebilir ki bu alanda. Olsa olsa basit nu-metal tarzında sololar vardır ancak. Halbuki durum tam tersi. Gerçek metal soloları, sweeplerle dolu, wah-wahlı melodik ve aynı zamanda sert. Ayrıca sololar buram buram amerikan stili kokuyor. Dans metalinde bu tarz soloların ne işi olur ki. Pişmiş kelle gibi sırıtır. Hiç alakası yok. Grup müziğin altyapısına çok iyi yedirmiş. Böylece şarkılar sololarla bir bütün haline gelmiş. Endüstriyel samplelarla, ritmlerle, sağlam gitar riflerinin birleşmesi, şarkıların sade ama odaklı ve efektif olması ve size bu müzikle dans edebilme imkanı vermesi kalitenin anahtarları konumunda. Wayne Static şahsının dış görünüşü bilmeyenler için çok ilginçtir. Havaya dikilmiş upuzun saçlar, bu upuzun saçlardan daha uzun sakallar adamı taktir etmenizi gerektirir. Adam kasmış ve uzatmış ve kendine has bir stil yaratmış. Bir "frontman" de olması gereken herşey var. Wayne'in vokalleri ise hep agresif ve boğazını yırtarcasına olmuştur. Öfkeli ve duygulu bu vokaller grup için hep artı bir puandır. Wayne, Cannibal albümünde vokaller üzerinde çok çalışmış. Basçı Tony Campos'un death metal tarzındaki geri vokallerinin desteğiyle ortaya şahane vokal denemeleri çıkmış. İnsan ister istemez gaza geliyor. Grubun en büyük özelliği ve bence artısı akılda kalıcı, insanı yakalayan elektronik ritmler bulması. Bu albümde de elektronik ritmler dans etmenizi sağlayabilecek nitelikte.

Albüm Cannibal ile açılıyor. Wayne vejeteryan bir arkadaş o yüzden biz etçillere giydirmeler var şarkıda. Kulakları patlatacak sertlikte başlıyor şarkı. Klasik bir numara. Ardından elektronik bir sample girişi ve sentezleyici etkisiyle devam ediyor. Klasik Static X gitarları giriyor. İlk dikkatimi çeken daha iyi bir Wayne vokali biraz daha sert. Şarkı ortasında solo giriyor. Aman tanrım bu nereden çıktı. Solo devam ediyor. Hayret verici sweepler var ve kısa değil devam ediyor. Albümün beni şok etmesinin başlıca sebebi. Şarkı başlangıçtaki sert girişteki sözler ile bitiyor tek farkı araya soloların serpiştirilmesi. Süper gaz bir başlangıç şarkısı.

İkinci parça No Submission ise beni dumura uğratmaya devam ediyor. Speed Metal rifiyle başlayan parçanın davul atakları çok güçlü. Davulların dans ritmine dönmesiyle beraber elektronik öğeler hemen devreye giriyor. Bu parçada gitaristlerin uyumunu çok tuttum. Hanneman/King kadar olmasa da dengeyi iyi tutturmuşlar. Şarkının solosu çok akıllıca yazılmış. Tiz ama davetkar. Speed metalin endüstriyel metal ile buluşması denilebilir bu parça için. Ayrıca bu şarkı SAW III filminin soundtrack'inde de bulunuyor.

Güzel bir tekno ritm ile başlayan Behemoth, Wayne'in vokalleriyle adı gibi dev bir yaratığa dönüyor. Bu adamın kalın ve tok vokali, çiğ ve aynı zamanda öfke saçıyor. Bu tarz vokali daha fazla kullanmasını temenni ederim. Şarkı iki yerde duruyor. İlkinde düz vokalli bir geçiş var. İkincisinde ise harika bir elektronik solo devreye giriyor. Soloyla transa geçip dans edilebilir. Müthiş bir sound elde etmişler.

Chemical Logic şarkısına thrash ve speed metal yapıları hakim. Davulundan basına tam bir speed-thrash metal şarkısı. Endüstriyel etkiler ise vokalde devreye girmiş. Vokalde elektronik etkiler var. Hatta tamamen elektronik cızırtılardan yapılmış vokaller var. Karambol bir solodan sonra elektronik bir interlude denilen bölüm giriyor. Geri vokallere hasta olduğumu belirtmeliyim. Benim de kafamdaki geri vokal mantığı bu şarkıda hayat bulmuş. Albümdeki favori şarkılarımdan bir tanesi.

Albümün Cannibal haricindeki diğer single'ı Destroyer ise pek fazla sevmediğim bir parça. Çok güzel bir solosu var, şarkı sözleri fena değil ama ben pek sevmedim. Belki orta tempoda bir şarkı olmasından belki de nakarat kısmının çok klasik olmasından. Vasat bir şarkı.

Electric Pulse durmayan elektro gitarıyla, albümün en iyi gitar solosunu barındırmasıyla, ekolu Wayne vokaliyle ideal şarkılardan bir tanesi. Bu adamların bu kadar iyi solo yazabileceği hiç aklıma gelmezdi. Vallahi yiğidi öldür hakkını yeme demiş atalarımız.

Cuts You Up ise ilgiyi hakeden diğer şarkılardan bir tanesi. Melodik bir gitar solosu içeren şarkıda elektronik etkiler en alt seviyede. Aksak ritmi bir metal şarkısı. Şarkı sözlerinden de anlaşılıyor ki pek eleştiriye açık değil. Saygıyla eyvallah diyorum. Diğer şarkılar albümün havasını koruyan benzer parçalar. Pek ekstrem bir durumları yok. Şarkıların süreleri kısa. Bu Static X'teki genel bir durumdur. Bu tarz müzik de bence kısa şarkılardan oluşmalı.

Static X kariyerinin en iyi albümünü yaparak iyi bir sükse yaptı. 2007 yılı benim için müzikal anlamda süper başladı ve süper devam ediyor. İnşallah bu durum bozulmaz hep böyle kaliteli albümler dinlerim. Static X'i yakından bilenler hemen birşeyi farkedecekler. Cannibal grubun beşinci stüdyo albümü(Beneath Between Beyond hariç) ve ilk kez Otsego ile başlamayan bir şarkı var. Otsego Michigan yakınlarında bir küçük şehir. Wayne şehrin depresif ve sıkıcı bir yer olduğunu belirtiyor. Onunla ilgili şarkılar yapması bu yüzden. Albümü arabama koyup gaza gelip dinleyeceğim. Umarım kaza yapmam.

Static X:
Wayne Static: Vokal/Gitar/Programlama
Tony Campos: Bas/Geri Vokal
Koichi Fukuda: Gitar/Klavye/programlama
Nick Oshiro: Davul

Cannibal:
01. Cannibal ( 3:13)
02. No Submission ( 2:41)
03. Behemoth ( 3:00)
04. Chemical Logic ( 3:51)
05. Destroyer ( 2:45)
06. Forty Ways ( 3:00)
07. Chroma-Matic ( 2:44)
08. Cuts You Up ( 3:26)
09. Reptile ( 2:30)
10. Electric Pulse ( 2:40)
11. Goat ( 3:48)
12. Team Hate ( 3:24)
Toplam: 37:02