October Tide Katatonia'da vokal yapan Jonas Renske'nin ve gitarist Fred Norrman'ın kurduğu bir yan proje. Şu anda aktif müzik yapmayan projenin 1999 yapım tarihli 2. albümü Grey Dawn. Projede Jonas Renske ve Fred Norrman dışında A Canorous Quintet vokalisti Marten Hansen de bulunuyor.
Albüm Studio Underground'da kaydedilmiş.Stüdyonun kayıt geçmişi hakkında pek bir fikre sahip olamadıysam da kayıt hakkında temiz ve düzgün diyebilirim. Herşey bas gitar dışında gayet anlaşılır. Bas gitar çoğu ekstrem metal grubunda olduğu gibi sadece frekans doldurmak için kullanılmış (ör: In Flames). Davul gayet temiz ve fazla efektlendirilmemiş. Kick tonu şu çoğu stüdyomuzda taklit edilen "And Justice for All..." "cıp cıp" tonu. Ama bu da bence kötü bir taklit olarak kalmış. Genel olarak bakılırsa ortalama bir albüm kaydı, ne aşırı güzel ne de kötü.
October Tide'ın müziği Brave Murder Day dönemi Katatonia tadından biraz alıp, biraz standart doom/death metal'le karıştırıp üstüne zaman zaman melodik death metal serpiştirilen ağır hazımlı bir albüm. Brave Murder Day zamanında çokcana kullanılan melodik tek gitar üstüne sert ritmler gidilen bir yapısı var.
Bitmişliğinden memnuniyet duyan, sonuna kadar uğraşıp kaybetmişliği "siz bunu bile beceremediniz" megalomanlığıyla kabullenmiş bir hava esiyor albümde. Ne kadar "Heart of the Dead" ya da "Dear Sun" gibi yersiz epik isimler barındırsada (tek enstrümental albümdeki) özünde hala Renske tipi topluluktan yabancılaşma olgusunun yoğun olduğunu his ettiriyor.
Albüm gayet nostaljik benim gözümde. Kimi zaman eski My Dying Bride tadında sert geçişler kimi zaman Moonspell - Wolfheart'da olan doom-folk tipi metal riffleri ve tabii ki Brave Murder Day etkisi bu albümü eğer eski Doom severlerdenseniz "yeninin tadıyla eski" ya da "Anılarla Doom Metal" kılıyor. Sonuçta diyeceğim, "keşke Brave Murder Day tarzında devam etseydi Katatonia" ya da "A Kiss to Remember tadı kalmadı artık doom'da" diyenler için biçilmiş kaftan bu albüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder