10 Haziran 2008 Salı

Wolfmother - Wolfmother


Albüme geçmeden evvel gruptan az bir şey bahsetmek istiyorum. Wolfmother Avustralyalı üç gençten oluşuyor. Daha evvel fotoğrafçılık ve bilimum dijital tasarımla uğraşan grup üyeleri, evlerindeki çalışmaları bir ep de topladılar ve başarı ardından kolayca geldi. D. Sardy (Oasis, Dandy Warhols) adlı prodüktöre toslayan grup hemen hollywood a adımlarını attı. Pink Floyd'un "The Wall" ın yapımında saatler aldığı "Cherokee" Stüdyosunda albümün tasarım aşaması hal olmuş ve
daha sonrada Nirvana - Nevermind albümünün de kaydedildiği Sound City stüdyosunda albüm kaydedilmiş.

Grubumuz 70-80 ler Hard Rock soundunu biraz Progressive Rock ve Psychedelic ununa bulamış. Ortamdaki buğulamamızda zaman zaman Ozzy vari Vokaller, Motörhead tipi bir bas,gitar tonu ve tam 70 lerden fırlamış atmosferik bir iki klavye ve davul tonu bulunuyor. Kayıt, alabildiğine bangır bangır,kirli ve tam tarza uygun. Böyle dediğime bakıp bir Ulver - Nattens Madrigal kaydı beklemeyin. Grubun da isteği üzere ne kadar dip gürültüsü, ötme, hata varsa makul bir şekilde albümde yerini bulmuş, canlı performanslarına yakın bir tad yakalanmak istenmiş. Kişisel fikrim kayıt çok başarılı. Olması gerektiği gibi bangır bangır çünkü bu tip rock öyle dinlenmeli zaten.

Albümde hız ve groove kesinlikle son bulmuyor. "Colossal" adlı ilk şarkıda önce gayet efendi bir distortion tonuyla gidilmiş, gayet medlodik blues-rock vari gitar melodileri araya kısa kısa sokuşturulmuş. Ancak ikinci şarkı "Woman" dan sonra işler biraz değişiyor. Sektire sektire giden bir vokal, tam anlamıyla motörhead tadı veren bir gitar bas riff iyle şarkı bir nevi patlıyor. Ortalarında sabit bas gitarın arasından giren analog synthesizer solosu insanı 70 lere geri götürüp getiriyor. Sonraki şarkı "White Unicorn" da gayet güzel bir rock groove u yakalanmış. Bol zilli ve ağır tempolu bir davul un altında alabildiğine aşina olduğumuz power chordlar 3 akor arasında gidip
geliyor. Bu şarkıda da klavye ve gitarla yaptıkları geçişler bana biraz da
camel-pink floyd tipi grupları da hatırlattı. "Pyramid" tam bir camel tadına hakim girişte. "Never let go" gibi camel ın daha hard rock vari geçişlerinin barındırdığı tadı vermiş bu şarkı. (Bu benzetmelerim yanlış anlaşılmasın kesinlikle birşeyden kopyalamak gibi bir dertleri yok bu grubun. Herşeyi çok güzel harmanlamışlar.)
Albümde "Mind's Eye" ve "Where Eagles Have Been" adlı iki tane de balad mevcut. Gayet başarılı ve yine eski tadlı. Albümün genel groove ve hard rock tadına aykırı bir şarkıda "Vagabond". Bu şarkıda tam bir 68 dönemi folk-rock tadı mevcut, yine Wolfmother tarzında. Gitarlar özellikle tam amerikan halk müziği arpejleriyle bezenmiş.

Sonuca gelmek gerekirse. Bu albüm kişisel anlamda acaip hoşuma gitti. Hem etkilendikleri gruplar, genel tonları ve olumlu yapıdaki havası; hemde herşeyin gayet minimal oluşu ve teknik salaklıktan çok müziğin ve çalışlarındaki ruhun ön planda oluşu beni gayet olumlu yönde etkiledi. Bahar ın etkisini bıraktığı bünyelere birebir bir albüm yapılmış. Enerjik,mutlu, yerli yerinde şapşal, yaramaz bir albüm olmuş. "Rock dinliyorum" diyen
herkese tavsiye ediyorum. Bizim gibi 70 lere tam yetişememiş insanlar için bu albüm çok güzel bir özet ve histografi olmuş. Ilk albümde böyle bir bomba yaratan gruba "daha ne yapsınlar artık" diyorum ve albüme 9.5/10 veriyorum. 0.5 de hem kişisel takıntılılığımdan kırdım hemde arada bir o kadar enerjiyi bünyem kaldırmıyor.


Wolfmother - Wolfmother
Interscope Records

1. Colossal
2. Woman
3. White Unicorn
4. Pyramid
5. Mind's Eye
6. Joker & The Thief
7. Dimension
8. Where Eagles Have Been
9. Apple Tree
10. Tales from the Forest of Gnomes
11. Witchcraft
12. Vagabond

http://www.wolfmother.com

Hiç yorum yok: