I - Between Two Worlds (2006)

Immortal dağıldığında üzülmüştüm. Öyle ya da böyle, çok çirkin video kliplerine rağmen Immortal hem Norveç'in hem de tüm
dünyanın en saygın gruplarından bir tanesiydi. Grup dağıldıktan bir kaç yıl sonra nuclear blast Abbath ve T. C. King ile yeni yep yeni bir grup olan "I" için anlaştığını duyurmuştu. Tüm bu olan biten burnuma kötü kokular getiriyordu. Her ne kadar sevdiğim bir grubun dağılmasına üzülsemde, artık hiç kimsenin samimiyetine güven kalmayan bu günlerde geri dönüşlere hiç kimse gibi benimde tahamülüm yok. Bir de üstüne Abbath'ın çok yakında Immortal'ın tekrar albüm yapacağını duyurunca benim gözümde "I" nın Immortal demek olduğu kesinleşmişti.

Yanılmışım.

I immortal demek değilmiş. Hatta bilakis bam başka bir grup olmakla birlikte bambaka da bir tarz icra ediyormuş "I". Aslında burda durum biraz karışık. Çünkü ilk riften itibaren Immortal gitarları dinlediğinizi fark ediyorsunuz. Vokal de de aynı şey söz konusu. Çünkü kullanılan gitar tonları ve vokal stili Abbath'ın Immortal da kullandığına oldukça benzer şekilde. Aradaki fark ise bestelerin black metal temmelleri yerine heavy metal üzerine oturması. Kısaca Motörhead ile Immortal'ın müziklerinin karışması gibi bir şey. Yapı olarak Motörhead ağır basarken bu birleşmede sound olarakda Immortal baskın taraf oluyor.

Kayıtları Norveç Bergen'deki Lydriket Studio da Geir Luedy tarafından yapılan Between Two Worlds albümünün miksajı Abbys stüdyolarından tanıdığımız ve sevip saydığımız Peter Tagtgren baba yapmış. Peter baba Immortal'ın ve dolayısıyla Abbath'ın müzikal vizyonuna ve ses ihtiyacına yabancı olmadığı için çok güzel bir ses yakalamış.

Immortal ve Abbath kelimelerinin ardından duymaya alışkın oluğumuz Demonaz kelimeside Betweeb Two Worlds cümlesinde var. Demonaz gitar çalmayı bıraktığından beri Immortal da şarkı sözlerini yazmıştı, şimdide aynı şeyi "I" için yapıyor. Şarkı sözlerini yakından inceleme fırsatım olmadı fakat Immortal'daki konsepten çok uzaklaşılmadığı kanısındayım.

Genel olarak bestelere baktığımda bir çok parçada heavy groovy ve melodik öğeler ile karşılaşıyorum. Özellikle açılış parçası The Storm I Ride tam bir heavy metal parçası. Fakat buna rağmen albüm ve grup black metal kimliğinden sıyrılamıyor. Her ne kadar bu black metal yıldızları topluluğu (Immortal, Gorgoroth, Enslaved, Shag ve Audrey Horne
elemanlarında oluşuyor grup) makyajlarını silselerde suratlarından Warriors ya da bir Battalions gibi black metal parçaları yapmaktan kendilerini alamamışlar. Öyleki bu ve benzeri bir iki şarkı daha "I" adında yeni bir gruptan çok Immortal'ı hatırattı bana (demek ki pekde yanılmamışım).

Albümü biraz daha tahlil edince aslında Satyricon'un Now, Diabolical ile yaptığı şeyin biraz daha melodik ve progresive halini görüyorum. Black metalin saf halini her zaman daha çok tercih etsem de kaliteli olduktan sonra bu tarz groove denemelerede her zaman açığım. Bu anlamda gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki "I" işini iyi yapıyor. Between Two Worlds kesinlikle dinlemesi çok keyifli bir albüm fakat, albümü dinlemeye devam ettikçe "I" git gide Immortal olmaya başlıyor ve bir iki şarkıdaki hafif groove etkiler sonlara doğru iyice azaldıktan sonra insan kendi kendine sormadan edemiyor eğer bu Immortal değilse, Immortal albümü çıktığı zaman "I" a ne olacak ya da daha kötüsü bu Immortal'sa tüm dinleyicileri salak yerine koyan Nuclear blast'tan ve Abbath'tan kim hesap soracak diye sormaktan alıkoyamıyor.