Upuzun isimli İsveç sitili death metal yapan Alman grup Fragments of Unbecoming metal piyasasında yavaş yavaş kendi yerini bulmaya çalışan yeni bir topluluk ve Sterling Black Icon grubun ikinci albümü.
Grup kendilerini kendi internet sitelerinde İsveç sitili death metal grubu olarak betimlemiş. Sanırım grup hakkında herkezin aynı kanıda olacağı yegane konulardan biriside budur. Şimdi den söyleyelim, eğer Göteburg death metalini seviyorsanız F. O. B. yi çok seveceksiniz.
Sterling Black Icon'un davul hariç tüm kayıtları Sound Tunnel Stüdyosunda Ingo Maier (grubun davulcusu) tarafından kaydedilmiş. Davulları PMT Stüdyolarında Tıkk tarafından kaydedilen albümün genel masteringi ve miksajı ise Christoph Brandes tarafından yapılmış. İlginçtir ki grubun davulcusunun kayıtlar sırasındaki aktif rolüne rağmen davul tonlarını beğenmedim. Genel olarak sound'un çok kaliteli olduğu aşikar özellike davul harici tüm tonlar çok güzel, aslında davul da kötü sayılmaz ve gayet güzel kaydedilmiş. Sadece tonlarını çok sevmedim ama o da zevk ve renk durumuna giriyor.
Grubun müziği hakkında konuşmaya başlarsak, sanatçı ve estetik yönü çok gelişmiş müzisyenler ile karşı karşıyayız. Grubun albüm kapağından, internet sitesine, şarkılarından prodüksyonuna kadar her yerde bu estetik kaygı ve titizlik kendini gösteriyor. Fakat gruba dair insanın aklını kurcalayan durum, grubun özgünlüğü ile alakalı.
Bence bu adamlar bir araya gelip müzik yapmadan önce İsveç sitili death metali baştan sona analiz etmişler ve kendilerince eksik olduğunu düşündükleri noktaları saptamışlar ve bu doğrultuda bir İsveç Death Metal tezi hazrılamışlar. Yeni bir şey yok, zaman zaman şarkılarda hissediler bariz Thrash ve Florida etkisi zaten İsveç Death Metalinin bir parçası. Buna sanırsam kimse bir yenilik gözüyle bakmayacaktır.
Albüm genelinde bir çok hit parça barındırıyor. Bunlardan biri olan Dear Floating Water benim favorim olmakla birlikte İsveç Death Metalinin en parlak örneklerinin karışımını andırıyor. Hatta kabaca In Flames'in Jester Race'deki tüm şarkılarının en güzel yerlerinin birleşimi bile denilebilir. Bu da grubun ve bu albümlerinin genel hatlarını yeterince açıklar.
Sonuç itibari ile güzel bir albüm Sterling Black Icon. Hatta çok güzel bir albüm ve bu yüzden albümün aslında sıradan bir albüm olduğunu itiraf etmek oldukça zor. Grup hakkında ki şahsi kanım ise daha özgün şeyler denemeye niyetlenirlerse, sahip oldukları estetik kaygı ile metalcore grupları yüzünden kan kaybeden Avrupa metaline ihtiyaç duyulan gücü ve zerafeti geri getirebilecekleridir.
Grup kendilerini kendi internet sitelerinde İsveç sitili death metal grubu olarak betimlemiş. Sanırım grup hakkında herkezin aynı kanıda olacağı yegane konulardan biriside budur. Şimdi den söyleyelim, eğer Göteburg death metalini seviyorsanız F. O. B. yi çok seveceksiniz.
Sterling Black Icon'un davul hariç tüm kayıtları Sound Tunnel Stüdyosunda Ingo Maier (grubun davulcusu) tarafından kaydedilmiş. Davulları PMT Stüdyolarında Tıkk tarafından kaydedilen albümün genel masteringi ve miksajı ise Christoph Brandes tarafından yapılmış. İlginçtir ki grubun davulcusunun kayıtlar sırasındaki aktif rolüne rağmen davul tonlarını beğenmedim. Genel olarak sound'un çok kaliteli olduğu aşikar özellike davul harici tüm tonlar çok güzel, aslında davul da kötü sayılmaz ve gayet güzel kaydedilmiş. Sadece tonlarını çok sevmedim ama o da zevk ve renk durumuna giriyor.
Grubun müziği hakkında konuşmaya başlarsak, sanatçı ve estetik yönü çok gelişmiş müzisyenler ile karşı karşıyayız. Grubun albüm kapağından, internet sitesine, şarkılarından prodüksyonuna kadar her yerde bu estetik kaygı ve titizlik kendini gösteriyor. Fakat gruba dair insanın aklını kurcalayan durum, grubun özgünlüğü ile alakalı.
Bence bu adamlar bir araya gelip müzik yapmadan önce İsveç sitili death metali baştan sona analiz etmişler ve kendilerince eksik olduğunu düşündükleri noktaları saptamışlar ve bu doğrultuda bir İsveç Death Metal tezi hazrılamışlar. Yeni bir şey yok, zaman zaman şarkılarda hissediler bariz Thrash ve Florida etkisi zaten İsveç Death Metalinin bir parçası. Buna sanırsam kimse bir yenilik gözüyle bakmayacaktır.
Albüm genelinde bir çok hit parça barındırıyor. Bunlardan biri olan Dear Floating Water benim favorim olmakla birlikte İsveç Death Metalinin en parlak örneklerinin karışımını andırıyor. Hatta kabaca In Flames'in Jester Race'deki tüm şarkılarının en güzel yerlerinin birleşimi bile denilebilir. Bu da grubun ve bu albümlerinin genel hatlarını yeterince açıklar.
Sonuç itibari ile güzel bir albüm Sterling Black Icon. Hatta çok güzel bir albüm ve bu yüzden albümün aslında sıradan bir albüm olduğunu itiraf etmek oldukça zor. Grup hakkında ki şahsi kanım ise daha özgün şeyler denemeye niyetlenirlerse, sahip oldukları estetik kaygı ile metalcore grupları yüzünden kan kaybeden Avrupa metaline ihtiyaç duyulan gücü ve zerafeti geri getirebilecekleridir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder